Simon Werenfridus (Siem) Neefjes (1907-1993), in de volksmond en vooral door zijn leerlingen ‘De Neef’ genoemd moet zijn onderwijs carrière in Noordwijk begonnen zijn in 1929 toen hij vanuit Noord Holland naar Noordwijk afzakte. Hij duikt al snel op in de analen omdat hij in de Jaren Dertig slaagt voor de examens van de lerarenopleiding Frans en Duits en het brengt tot secretaris (later voorzitter) van de Roomsch-Katholieke Onderwijzersvereeniging, afdeling Leiden. Hij is regionaal erg actief als lid van de Roomsch-Katholieke Staatspartij, o.a. als kandidaat voor het lidmaatschap van Provinciale Staten.  In WOII is hij al ‘Hoofd der R.K. Jongensschool voor V.G.L.O.’ (voortgezet lager onderwijs) en na de oorlog hoofd van de R.K. U.L.O. aan de Van Panhuysstraat.

Eén van zijn leerlingen was zijn eigen dochter Margriet, die later furore zou maken als de schrijfster Margriet de Moor. In die hoedanigheid schreef ze over haar vader warme woorden:

“Ik kom uit Noordwijk aan Zee. Een  dorp waar je na de lagere school alleen op de ambachtsschool terecht kon of, voor zogenaamd hoger onderwijs, op de driejarige ulo. (….) Elk kind in ons dorp brabbelde Frans, Duits en Engels, Wij op school waren nog het meest thuis in Frans. Dit kwam door mijn vader. Stelt u zich een slanke man voor met een levendig, geïnteresseerd gezicht. Smalle, zeer grote neus. Blauwe ogen achter de flonkering van een bril. Hij was – zoals hij zich thuis aan de telefoon altijd bekendmaakte – het ‘hoofd van de katholieke uloschool te Noordwijk.’ Ik zat bij hem in de klas. Hij kwam altijd stipt op tijd het lokaal binnen, dat wil zeggen, een minuutje of drie te laat, en als we hem door de ramen van de hal met snelle, veerkrachtige pas zagen aan komen lopen, stopte de herrie meteen.

(…..) Ik denk aan mijn vader voor het schoolbord. Die lesgeeft in Duits en Frans. Toen de school nog een eenmansschool was, onderwees hij alle vakken en had daar, op Engels na, ook de bevoegdheid voor.”

En tenslotte, heel mooi: Hij was een West-Friese boerenzoon, “oudste uit een gezin van dertien kinderen, die op zijn elfde ’s ochtends in alle vroegte met de schuit het land in ging om koeien te melken. Daar, in de nattigheid en de kou, moet hij op een keer de schoolmeester en zijn vrouw over de dijk hebben zien lopen en hen een heel tijdje hebben nagestaard.”

De geciteerde passages komen uit het verhaal “Ma France/Mijn vader” van Margriet de Moor, opgenomen in de recent verschenen verhalenbundel “Meneer en Mevrouw God.” De foto is genomen in Menton, Frankrijk in 1956. De gemeente Noordwijk had met Menton een soortement van verbondje, in het kader waarvan scholen uit beide gemeenten elkaar over en weer bezoeken brachten. In 1956 gebeurde dat door een twaalftal leerlingen uit Noordwijk onder leiding van Simon Werenfridus himself. Wellicht dat ook dochter Margriet zich onder de twaalf leerlingen bevond, maar dat weet ik niet zeker.

NOTA BENE Naar verluidt zou het meisje links vooraan op de foto Margriet zijn.