De foto zelf heb ik al eens eerder gebruikt, maar die duikt dan ook wel vaker op. In een eerder blog heb ik de namen genoemd van de schaakgrootmeesters die hier zo broederlijk poseren. Van links naar rechts noemde ik Efim Bogoljubow, Max Euwe, Rudolf Spielmann, Sir George Thomas, Paul Keres (tweede geworden in dit toernooi), Paul Felix Schmidt, Max Landau (tot Nederlander genaturaliseerd, maar in de oorlog verraden, opgepakt en vermoord), Sawielly Tartakower, Erich Eliskases (eerste) en Vasja Pirc (derde).
Lezer Henk Smout kwam toen met een interessante rectificatie van bovengenoemde namenreeks. Hij baseerde zich daarbij op de publikatie “Hundert Jahre Schachzweikämpfe” uit 1967 van de hand van dr. P. Feenstra Kuiper. Die meldde dat niet Sawielly Tartakower (prachtige naam!) op de foto is afgebeeld, maar – op diens plek – Hans Kmoch zelve, de auteur van het hier afgebeelde toernooiboek (en ook toernooileider in 1938!). En waar ik aangaf dat Vasja Pirc helemaal rechts op de foto staat, meldt Henk Stout – wederom op gezag van dr. P. Feenstra Kuiper – dat op die plek de directeur van het hotel staat.
En Max Landau werd meestal Salo Landau genoemd, maar zijn trieste geschiedenis is dezelfde gebleven. En het hotel waarvan ik me toen afvroeg welk hotel dat dan wel mocht wezen, was het Rembrandt Hotel. De directeur was Sterkenburg, maar die lijkt volgens mij voor geen meter op de man helemaal rechts op de foto, zoals hierboven is beweerd.
Zijn we weer helemaal bij.
Af en Toe 221: Het Schaaktoernooi van 1938

Ik denk toch dat de rechterman Vasja Pirc is. http://blog.chess.com/kurtgodden/pircs-and-ponziani-schemes
Fotootje van de heer Sterkenburg in de Nieuwe Leidsche Courant toont aan dat ze toch wel wat op elkaar lijken. http://leiden.courant.nu/index.php?page=1&mod=krantresultaat&q=noordwijk+sterkenburg+rembrandthotel&datering=&krant=&qt=paragraaf&pagina=&sort=datum+asc%2Ckrant+asc%2Cpagina+asc¶graaf=69&doc=1&p=13¶graaf=69&y=145
Twijfel-gevalletje !
Tartakower en Schmidt speelden op het moment van bovenstaande foto hun onderlinge afgebroken partij en zijn bijgevolg geen van twee hier te zien. Ik dank deze wijsheid aan Michael Negele, vorig jaar auteur van een boek over Paul Felix Schmidt van meer dan 300 bladzijden. En Pirc is de voor Schmidt aangeziene deelnemer.