Of het nou een tramomnibus was of een paardenomnibus, feit is dat men zich in de beginperiode van de badplaats nogal wat moeite getroostte om Noordwijk aan te sluiten op het moderne vervoermiddel van die tijd: de trein. Eind 19e eeuw reed er al wel een stoomtram tussen Noordwijk en Station Leiden, maar men had er ook wel oren naar een aansluiting te maken op het Station Piet Gijzenbrug in Noordwijkerhout.

Zo kwam Derk Bolhuis als koetsier in dienst bij de door de VVV in 1899 opgerichte Maatschappij tot Exploitatie van een Paardenomnibusdienst Noordwijk aan Zee – Piet Gijzenbrug. Maar het initiatief was geen lang leven beschoren, getuige bovenstaand bericht in het Leidsch Dagblad van 15 september 1900. De hele dienst ging ter ziele, waarschijnlijk omdat de concurrentie met de stoomtram toch wat al te ambitieus en bewerkelijk was. Derk Bolhuis ging niettemin op private basis door met de dienst (hij kreeg de omnibus gratis in bruikleen), maar ook hij moest uiteindelijk eieren voor zijn geld kiezen.

Het was een schoonzoon van hem, Dirk-Jan van Rheenen die in 1923 samen met H. ’t Wout onder de naam ‘Zilverspoor’ een autobusdienst begon van Noordwijk naar Haarlem via Noordwijkerhout. Na de dood van ’t Wout haalde Van Rheenen zijn zwager, Klaas Bolhuis binnenboord en die associeerden zich vervolgens met de Eerste Noordwijkerhoutse Auto Onderneming van ene Jac. Heemskerk. De nieuwe maatschappij, ‘Duinlander’ ging redelijk voorspoedig, zo voorspoedig dat de oude Derk Bolhuis (72 jaar inmiddels!) samen met zijn jongere zoon Hugo een autobusdienst van Noordwijk op Den Haag opende. Uiteindelijk ging die dienst samen met de lijn op Haarlem en die lijn ging aan het begin van WOII in zijn geheel over naar de NZHVM, die de lijn Den Haag-Haarlem via Katwijk en Noordwijk nog jarenlang zou exploiteren.

En zo maakte het falen van de tram-omnibusdienst Noordwijk-Piet Gijzenbrug van Derk Bolhuis ruimte voor een florerende autobusdienst, waarop diezelfde Derk Bolhuis nog jarenlang samen met zijn zonen en schoonzoon een mooi stempel kon drukken (de hele geschiedenis van het Bolhuis OV-bedrijf vind je terug in De Blauwdotter, nummer 1919 (Voorjaar 2021).