
Marie en Kees Meijer bezorgden hun zuivelproducten zowel in Noordwijk Binnen als op Noordwijk Zee en door wind en weer. Ik heb nog wel meegemaakt dat ze dat deden (ook samen met hun zuster Bep) op een ongemotoriseerde bakfiets. Het voertuig waarmee ze hier op de foto staan was ook al weer een hele verbetering ten opzichte van een eerdere gemotoriseerde kar met één enkel voorwiel. Hoe langzaam die ook reed, het leek erop alsof die ieder moment kon omvallen, zo wankel ging het door de straten. Hun moeder, de weduwe Meijer (ze heette ‘Gijssie’) bleef thuis.
Hardwerkende mensen. Gouden mensen. Onze overburen ook (foto: GON / Maarten Plug)
Herinner mij de grote glazen “ vaas” met eieren in de etalage .
Mooi plaatje, de drie-wieler met het torretje op het voorwiel met een omklapbare hendel, gas bediening en stevens stuur. Deze foto is geschoten in de zeestraat. Nog te zien is de ingang naar Brouwer achterom en de oude apotheek op de hoek met Lijnbaanweg.
Weet het nog goed. Meestal kwam Marie aan de deur, en riep ze met d’r schelle stem “MELK”. dan ging mijn moeder naar de deur en kocht ze altijd melk, en nog meer. Maar dat weet ik iet meer. Dat was aan de achterdeur die aan de Lijnbaanweg zat.
IJZEREN kratten met glazen flessen,
‘ ochtends om half zes kwam Heemskerk uit Noordwijkerhout de bestelling brengen. Een vertrouwde herrie die ik van thuis had meegekregen en nu als buurman van Meier weer mee kreeg.
Je wordt er wakker van, hoort het even aan en draait je in je warme bed nog eens om en soest lekker verder.
Wat een tijd.
https://hetnoordwijkblog.com/2022/01/06/blog12961-katten/