Blog12598: Tekening

Zure lucht kwam je tegemoet,bij het naderen van het strand.
Stevige bries uit het westen,S,NACHTS SPOOKTE HET.
HET water stond onder de duinen.
Forse lading citrus vruchten had zich opgeworpen aan de vloedlijn,en was een speelbal van terug trekkende vloed.
Gele grapefruits en citroenen als een tennisbal gingen heen en weer in de schuimende branding.
De paviljoens waren door de pandemie verlaten en maakte het strand een route 66,de wind had vrij spel en beukte de houten schotten los en het brak uit de panelen.
Ronkende cater pillars en verlaten lokaliteiten maakte zowel boven en onder zeereep een verloren roep aan verlokking.
Verloren achter geladen transistors speelden nog kermende geluiden van the who de ox en out in de street,Ziel en magie gingen verloren aan pre corona commercie met de ontreddering van toeslagen van de sigaar uit de zelfde bekende doos.
Ze wilden het pakken maar het scheen fata morgana machtige substantie te wezen,de zure lucht drong op,en een reclame bord waaide met mooie getallen weg naar rustigere post pandemie tijden.
Het imaginaire is de tijd en de illusie die zich stevig bevestigen,….Het boek kan gesloten worden,….