
Vandaag zou mijn opa bij leven en welzijn 134 jaar geworden zijn ware het niet dat hij inmiddels al weer 40 jaar geleden gestorven is. “Hij komt al bijna weer terug” zou een gevleugelde uitspraak van hem hebben kunnen luiden.
Ik kom deze foto van hem tegen. In zijn eigen moestuintje met bramen, aardbeien, rabarber en radijs, allemaal gewassen die hij koesterde en beschermde tegen alle kwaad van buitenaf, zoals daar waren ratten en katten en mollen. Daartoe had hij altijd een baksteen binnen handbereik, waarmee hij nog op hoge leeftijd deze ongewenste indringers feilloos (lees: dodelijk) kon raken. En als hij miste, stond er altijd nog een sprenkel voor de beestjes klaar.
Leuk Peet , ik kan me opa Piet nog goed herinneren en ook zijn tuintje. Elke dag een lekker speklapje daar werd hij oud mee!!!
Het waren kaantjes, Fieke, en spekvet op brood. En pruimtabak en een borreltje (nooit meer dan twee) 😀
Waar blijft de tijd.
Met spekvet, pruimtabak en cognac is hij zeker zo oud geworden.
’n Geweldig mannetje.
Leuke foto Peet.