Harder regenen kon bijna niet, maar deze Sunturreklaas had er geen last van (of hij deed alsof). Hij luisterde aandachtig naar de woorden van Herman Caspers, die de geluidsinstallatie had verzorgd en ook nog eens voorzitter was van de winkeliersvereniging van Noordwijk Binnen, de KIN. Sint moest wel, want hij werd door de KIN van Herman Caspers betaald.
Zwarte Pieten waren nog zo zwart als roet, Excelsior blies de Sinterklaasliedjes achter elkaar (Hans Smit torende – rechts – boven iedereen uit met zijn grote trom). Het volk in regenkleding gehuld zong dapper mee uit volle borst. Zie de maan schijnt door de bomen (er was geen maan te zien) en Zie ginds komt de stoomboot (er was nog geen roeiboot te ontwaren), ze deden maar alsof. En ze geloofden in Sinterklaas, ook al deden ze op dat punt ook maar alsof. En regen was ‘liquid sunshine.’
Ik ben er nooit achter gekomen wie de Sunturreklaas in Noordwijk Binnen speelde.
En wie die was op zee. Volgens mij was er dit jaar weer een nieuwe Sinterklaas. Wie was de vorige? Overigens alle pieren zijn in Noordwijk nog steeds pikkie zwart.
Met Jan Haak en Cees “de Caddy” van Rooyen. Dat moet in de Kina Periode zijn…
Toen reden ze nog in een open rijtuig door het dorp. Begin of eindpunt was het lido theater
En de Voorstraat stond elk jaar weer vol tot bijna aan het gemeentehuis.
Pepernoten raapten we van de grond en staken die gelijk in de mond en bleven met al dat straatvuil erop toch nog gezond.
Ach ja, Herman Caspers met z’n geluidinstallatie(s).
Ik zie hem ook nog bouwen met die grote aluminium speakers op het imperial van z’n auto.
Daarmee reed hij door het dorp als ’n soort moderne dorpsomroeper.
Iets wat m’n overgrootvader ‘Doris Mol jaren daarvoor’ met zijn enorm stemgeluid deed.
Heb nog wel een prachtige foto van hem, maar weet niet hoe ik die in dit blog kan krijgen.