foto  Het is en blijft allemaal even knullig als ontroerend: die ansichtkaarten, die zo nodig een beetje ingekleurd moesten worden in een poging om te laten zien wat men móest zien: in dit geval de kleuren van de bloembollenvelden, die met normale fotodruk nauwelijks te vangen waren. En ook: om die bloembollenvelden een beetje op te leuken, want – alweer in dit geval – het kwam nauwelijks voor dat de velden zo rijk geschakeerd waren als deze paar roedes land op de foto. Een beetje aanpassen dus. Ook de achtergrond moest wat kleurrijker, dus krijgt de bollenschuur net wat te veel geel mee en de gemeentewerf links achteraan net iets te veel roze.

Het Noordwijk op deze foto is veel kleurrijker dan het in werkelijkheid was. Voor babyboomers als ik was het Noordwijk van onze jeugd eigenlijk helemaal zwart-wit. In onze herinnering dan, want de beelden van toen werden – net als de meeste foto’s van toen – in zwart-wit opgeslagen in het onderbewustzijn en daar werd verder niet meer gefotoshopt.