Na WOII was er gedurende lange tijd sprake van een discussie over een nieuw raadhuis in Noordwijk. Eén van de denkbeelden die opgeld deden was om het oude raadhuis af te breken (!) en zo een vrije uitvalsweg te creëren vanaf de Zeestraat richting de Nieuwe Offemweg. Het oude raadhuis was in ieder geval te klein en een nieuw raadhuis zou zowel Zee als Binnen moeten aanspreken. In eerste instantie was dan ook de gedachte om een nieuw raadhuis te situeren aan de Prins Hendrikweg, tussen Zee en Binnen in. De villa Sans Soucis werd daartoe aangekocht en concrete plannen werden ontworpen.

Meest concreet daarbij was een ontwerp voor een nieuw gebouw, in 1966 opgesteld door het gerenommeerde architectenbureau Van den Broek en Bakema. Bovenstaande maquette was daarvan het resultaat. Het ging allemaal niet door, omdat het te begrotelijk was en ook omdat met name één raadslid, Jhr. Van Riemsdijk fervent actie bleef voeren voor uitbreiding van het bestaande raadhuis. Er werd nog wel door de christelijke partijen een poging gedaan zo’n raadhuis in te passen in een nieuw structuurplan – in 1968 – voor het middengebied aan de Nieuwe Zeeweg, maar ook dat ging van tafel.

Vanaf 1973 ging de discussie om, of liever gezegd: terug naar af. Er kwamen nu toch plannen voor de uitbreiding van het oude raadhuis. Die plannen werden uiteindelijk in 1987 gerealiseerd met de in gebruik name van de uitbreiding, 100 jaar nadat dat oude raadhuis ws gebouwd.

De geschiedenis van de hele langdurige en weinig verheffende strijd over de nieuwbouwplannen (architect Bakema sprak over ‘Hoekse en Kabeljauwse Twisten) is beschreven in een doorwrocht artikel in De Blauwdotter (nazomer 2018, nr.183).