Uit: “Cassandra tegen wil en dank. Memoires” van Frits Bolkestein: “Mijn kandidaatsexamen had ik gedaan tijdens mijn eerste verlof van drie maanden in 1962. Voor mijn doctoraal had ik toch meer tijd nodig. Ik vroeg vier maanden extra verlof aan, maar dan onbetaald. Dat werd door Shell Londen geweigerd. Maar niet lang daarna stond Den Haag het wel toe, en ook nog met salaris. Met dat geld huurde ik een vakantiehuisje aan het Noordwijkse Wantveld, waar ik met vrouw en twee kleine kinderen van oktober 1964 tot mei 1965 heb gezeten: een Winter aan Zee.”