Pension “De Duinkabouter” bevindt/bevond zich aan de Golfweg. De naam ‘duinkabouter’ roept vragen op: we kennen wel ‘tuinkabouters’, maar een duinkabouter heb ik nooit mogen waarnemen. Er is een kinderboek onder de titel ‘Govert de Duinkabouter’ en er is een kinderdagverblijf met die naam in Kijkduin. Maar verders….?

De eigenaresse van het pension, mevrouw Van Kooten deed in 1993 van zich spreken in Dagblad Trouw en in het Leidsch Dagblad: er waren allengs minder Duitse toeristen naar Noordwijk gekomen en het geklaag was niet van de lucht. Tot overmaat van ramp had de Dr. mr. Willem van den Berghstichting besloten om in de zomer leegstaande personeelsverblijven eveneens aan Duitse toeristen te verhuren. Dat schoot mevrouw Van Kooten in het verkeerde keelgat. “Pure concurrentievervalsing”, vond zij in de pers,  “Het gaat toch al bere-slecht met de Duitse economie en dat merken wij hier heel goed. Als dan ook nog eens zo’n instituut als de Berghstichting zich op ons terrein begeeft. Ze zijn net zo duur als een gewoon pension, maar ik sta dichter aan het strand en de gasten krijgen bij mij een ruime kamer.” Tja.

De bedrijfsleider van Hotel Atlanta in Katwijk, C. van der Linden, stak eveneens een beschuldigende vinger uit naar de Berghstichting: “Pure para-commercie. Of je runt een hotel, of je runt een gekkenhuis, maar er is natuurlijk geen vakantieganger die boekt voor een overnachting in een inrichting.”

Arie Edelman had er allemaal geen moeite mee: volgens hem kwamen er weliswaar minder Westduitser, maar daar stond een hausse van Oostduitsers tegenover en ook Nederlandse toeristen hadden meer en meer hun weg naar zijn ‘Fawlty Towers’ gevonden.

Hoe dan ook: of duinkabouters nu bestaan of niet: inmiddels zijn er overal in de kuststreek (ook aan de Langevelderslag) voor goedgelovige kinderen zgn. ‘duinkabouterpaden’ uitgezet. De ANWB brengt ze aldus onder de aandacht (en en passant de hoofdjes van de kinderen op hol): “Wist je dat hier in de buurt kabouters wonen? Tenminste, dat denken we, want overal zie je kaboutersporen. Kleine voetafdrukken in het zand, wielsporen van een kruiwagentje, geplet gras van een middagdutje. En je ziet ook weleens een kabouterdrolletje liggen. Echt waar! Kabouters zijn de hele dag druk in de weer. Waarmee? Als je het kabouterpad loopt kom je daar vanzelf achter. Vergeet onderweg niet te zoeken naar kaboutersporen! En met een beetje geluk kom je een echte kabouter tegen..”

Duinkabouters dus.