Een prachtig pand op een prachtige plek. Maar waar precies stond dit pand dan wel?

NOTA BENE Naar aanleiding van deze foto en dit blogje meldt Rein – met dank – een mooi stukje aanvullende geschiedenis:

“Als archivaris van Harmoniekapel Crescendo kwam ik bij het digitaliseren van ingekomen post uit oude tijden een brief tegen die Klaas de Bes, mede-oprichter van Crescendo, schreef ter gelegenheid van het 40-jarig bestaan van de vereniging in 1937. Hij verontschuldigde zich dat hij hierbij niet aanwezig kon zijn. Een passage uit deze brief heeft betrekking op bovenstaand pand:

‘Vele oude herinneringen komen ook op dezen gedenkwaardigen dag voor den geest en wel vooral dien dag, eenige weken voor dezen datum, toen ik met mijn ouden vriend den Heer D. van Wouw, op de Voorstraat voor het huis van mej. Groen, het plan opvatte om toch ook hier een muziekkorps op te richten en wij beiden, nog jeugdig maar vol enthousiasme, dachten direct daarbij een derde vriend er bij te nemen, want het was voor ons jonge broekjes een heele aanpak, en togen naar den Heer G.J. van Parijs, welke ook direct bereid was en zoo togen wij als een driemanschap vol moed aan het werk en hadden wij de voldoening van de officieele oprichting op 24 Feb. 1897.’

Binnen de vereniging werd altijd aangenomen dat Dirk van Wouw bij het wachthuisje van de stoomtram stond nabij de kerk toen hij zijn vriend zag lopen en hem deelgenoot maakte van zijn idee een muziekvereniging op te richten. Nu zat ik dus plotseling met een huis waar een zekere mejuffrouw Groen gewoond had. Ervan uitgaande dat de Voorstraat de juiste plek was (erg veel meer was er niet) dook ik in het boek ‘Van karrenspoor tot klinkerweg’ en kwam 125 bladzijden verder de naam van Evert Groen tegen, die het pand in 1877 gekocht had. Genealogisch onderzoek leverde op dat een van zijn dochters, Jacoba, ‘mej.’ was, van vrijwel dezelfde leeftijd als Dirk en dus beschikbaar op de huwelijksmarkt. Stond hij daarom voor dit huis? Waarschijnlijk moet dus de vroegste geschiedenis van Crescendo herschreven worden, al klinkt het wachthuisje van de stoomtram toch wat spannender.

Opmerkelijk is dat G.J. van Rijn, waarvan de naam boven de deur staat, na de eerste wereldoorlog een van de initiatiefnemers is geweest om de vereniging weer nieuw leven in te blazen. Zo is dit huis dus tweemaal in beeld gekomen in de 125-jarige geschiedenis van Harmoniekapel Crescendo.”