
Op het terrein van de oude seinpost verrees deze villa, later omgetoverd tot een welbekend café-restaurant “De Seinpost”. Maar bij de bouw stond de villa er nog wat eenzaam bij. Helemaal rechts stond de villa van de Leidse hoogleraar Blok. Daar tussenin, iets naar achteren op het hoge duin: het zomerhuis van de al even Leidse hoogleraar Hesseling, die zijn pand had laten bouwen door niemand minder dan de Amsterdamse architect H.P. Berlage.
De drang tot verandering de worst waar men in moet happen, ergens staat een ansicht waar de boulevard al is vol gebouwd in die vorm van het idee van die tijd, de interpretatie van het elitaire de villa’s en omgebouwde villa’s daarna tot de allemachtigheid van de horeca en zijn must voor het zandpad langs de kust, de tranen het zweet en het bloed, het plat gooien en weer stoppen onder druk van de vrije markt die stagneerde in lijn met de artificiële behoefte het nooit genoeg en geen limit stellen het denken dat er geen grenzen bestaan in ego en hebzucht de drang van het pressen van instituten om concurrerend te blijven, Iedere tijd schijnt zijn vorm te willen aan bidden, het identificeren van de omgeving van onze tijd blijkt een farce en het zich verbinden met een top groep van consumenten is een valkuil een misvatting van het rendement denken van een zich verstoppende afstand besturen, die zich het mandaat toe eigende en de crowd leeg zuigt,om hun waanzin van stapels van cahiers die moeten kloppen en de melkkoe van het stapelen geboden en verboden het opdrijven van kosten, Seinpost verdween in die strekking, enkele villa ,s voor de ruimte de trap omhoog klem tussen twee boulevards, elf geboden die de bijbel sluit, het spook van Casa Mara waar je de orts commandant hoort snerpen,sloop idylle straatjes en hele kenmerkende wijkjes en laat het zoals het komt,het collectieve falen na het jaren ophouden,…is het een grap,….