De prachtige foto is genomen op het strand van Noordwijk op 18 juni 1929, want dat staat achterop de foto met de hand geschreven. 18 Juni 1929 was een normale, zomerse dinsdag, uit de regionale kranten van die tijd lees ik niet dat er iets bijzonders gebeurde die dag.
Vier maanden later – op 24 oktober – zou de wereld wel anders piepen: dat was een (zwarte) donderdag, de dag dat de Grote Krach zich zou voltrekken. Waar zou toen het plezier van die vader op de foto gebleven zijn?
BLOGnoordwijk 
Op,barevoets liepen we altijd door het mulle zand met helen shapiro de zangeres achter ons aan,ze wilde altijd een ligstoel en meerdere bekende zaten aan de vloedlijn,wij,vonden het allemaal normaal omdat je in de materie was groot gebracht de echte stoelen mannen van toen de mensheid in al zijn eenvoud zich blootstelde in zijn wezen met badkleding en de bikini die de broekjes in de branding bracht met een brigitte uit st,tropez ,wellicht was dit wel met de zwarwit tv en het begin van berm toeristen en tachtig gulden per week en de vijfdaagse werkweek en veel voor het gewone volk betaalbaar het grote epos van het geluk waar de pastores over had totdat we gingen nadenken en meer wilde dan dat de aardkloot aankende,de badman en broodje vlam de hotelhouders die met zijn allen en passies de badplaats groot maakte om later het zien afbreken door economen en modern denkende managers om de pecunia en de carrierre die ontspoorde in de bleekheid van de status op een te duur terras,de fletsheid en bekrompenheid van de fabulous fiftees en de sizzling sixtees hadden voor de facede van nu plaats gemaakt en de mensen houden het niet bij ze trekken in de vroege morgen hun dekens nog over hun hoofd voor dat de koffie en broodjes komen,…helen shapiro zong en klonk mone little miss lonely en ome arie ging langs in draf met zijn knollen,…