Direct na WO II begon men in Noordwijk met het opruimen van alles wat nog aan de oorlog herinnerde, waaronder de massief betonnen Atlantikwall die vanaf het duin bij Huis ter Duin neerdaalde via het parkeerterrein bij het Palace Hotel over de hele lengte van de Noordboulevard. Op de foto hierboven is het gevaarte nog in aanbouw. De Villa Seehorst is al afgebroken en het aanpalende Oranje Hotel en de uitspanning “Im Weissen Rössl” zouden er snel hierna ook aan moeten geloven. Na de oorlog werd het ding anno 1945 onder het zand verstopt, maar anno 2020 – 75 jaar later – hebben ze ‘m toch teruggevonden. Er zijn 2 plakjes van afgehaald met de bedoeling er monumentale waarde aan toe te kennen. Op de foto hieronder wordt één van die plakjes uit het graf van de Atlantikwall omhoog gehesen. World War II Revisited.
Wel van de de ander muur zoals op de foto.
Interessant is te weten hoever de muur doorliep,heb nooit gehoord of er een muur op de zuid boulevard is gebouwd,waarom moesten Strandhotel en Winckler worden afgebroken en zijn er ook daarna nog vergoedingen gegeven,werd er beton gezaagd na de oorlog en is de muur richting Zandvoort van een andere dimensie en zijn de zakjes souvenir steentjes echt,….
De Atlantikwall is een serie samenwerkende verdedigpunten, zoals kustbatterij Noordwijk (Atlantikwall museum). Wall is een Duits woord, a la het NL woord wal en betekent grens of kering. Verdedigpunten werden aangevuld met diverse barrikades, zoals drakentanden, asperges of deze anti-tankmuur. De tankmuur is het voor de bevolking meest zichtbare deel. Een (toeristen) kustplaats is immers een prettige invasieplek, vanwege de prima wegen naar het te bevrijden achterland. Vandaar dus die anti-tankmuur. De verwarring ontstaat als mensen deze muur zien en het associëren met het engelse woord wall. Anti-tankmuur of panzermauer dus.
Geen muur in de zuid en fietspad Zandvoort hoort die er ook bij,ze schijnen het niet klaar gekregen te hebben,hoorde het bij org.todt,….