Het ene gat is het andere niet. Waar in vroeger tijden het Oranje Hotel (v/h Hotel Van Ruiten) en “Im Weissen Rössl” fier aan de boulevard prijkten, is er sinds de Tweede wereldoorlog al sprake van een ‘gat.’ Het Gat van Oranje of het Gat van de Rössl, hoe je het ook maar noemen wilt. Het aanpalende Gat van Palace bestond nog niet, want van het Palace Hotel was men met de tengels afgebleven. Tot ook dat schitterende gebouw in 1978 verdween, een prooi van de vlammen werd. Sindsdien is het helemaal gatenkaas op die plek. Zal deze gatenkaas ooit verdwijnen? En zo ja, wat zal er dan worden gebouwd? En wanneer?
BLOGnoordwijk (Heimatsammlung) 
Denk dat de bouwstop race een race zonder ommekeer zal zijn,VELEN MALEN LEGDE DEZE CHRONIQUEUR,het in geschrift bloot hoe de lijnen lopen met en tussen grote hotels en gemeente en het artificieel van partijen die grond aankopen de een beschermt de ander met de slogan kwaliteit en elite badplaats met grandeur waar ze steeds op terug kijken zie recent de Lieberman borden waar we er een zien in de zuid,ALLE BESLUIT VORMING IS EEN SPEL TUSSEN DEZE PARTIJEN DIE HET STRAND HEBBEN GEBRACHT WAAR HET IS BELANDT EN WAAR MEN ZICH NU MET EN MEE HEBBEN GEÏDENTIFICEERD,HET PARKEREN IS EEN ZELFDE VERHAAL NET ALS DE GRANDE GRANDE APPARTEMENTEN VOOR DE UPPER CLASS,niets zal ooit meer terug gebouwd worden tenzij de gevestigde orde er nog duurdere balkon uitzichten wil in monte carlo of cote d azur stijl voor nog meer lexus en tesla op het parkeerdak,de grandeur van de tijd van de stoomtram overgaand in de zucht van consumeren en familie vakanties in de fifties naar het nu de status van exclusieve prijzen in de strand paleizen was een gekozen uit gezetten stap waar het opvullen van de lege bouw gaten niet paste, tijd en concurrentie met de leegte van de bestuurders vonden elkaar niet de oorsprong werd verlegd naar commercie en legaliseren van extreme bekeurings– prijzen,aan gast vriendelijkheid heeft men geen boodschap aan,hardheid van de tijd werd een limiet en scorings- drang,massaliteit op de oog iris en niet goed ook geen malheur,men schreef oprichters zoals badmannen en pensionhouders uit de annalen en ze werden vervangen door estec figuren en yuppen evenementen,de schoonheid van de herinnering van de eenvoud van de wurftbar of broodje vlam loste men op in hoger zoeken dan de realiteit aan kan,…