De zogenoemde ‘strandkwestie’ was een onverkwikkelijke periode uit de recente geschiedenis van de badplaats Noordwijk. De kwestie speelde vanaf 1910 en zou uiteindelijk pas in 1928 enigszins tot bedaren komen. ‘Enigszins’, want 34 later jaar – in 1962 – kwamen er toch nog enkele oprispingen. De hele strandkwestie (het werd bijna een strandóórlog) wordt hieronder aangehaald, maar wordt uitgebreider nog beschreven door Koen Marijt in zijn ook om andere redenen uitermate leesbare scriptie over de badplaatsige geschiedenis van Noordwijk.
Hoe dan ook: in 1962 verscheen een groot bord op het strand nabij Huis ter Duin, waarop te lezen viel dat het hier een ‘privéstrand’ betrof, voor de Duitse badgast welwillend nagesynchroniseerd als ‘Privat Strand.’ Plaatsing van het bord ging blijkbaar gepaard met intimiderende pogingen van de kant van het personeel van Huis ter Duin om buitenstaanders geheel en al van het stukje strand te weren.
Dat laatste stond niet op het bord en dat had ook niet op het bord gemogen. Je mag blijkbaar best een bord ‘privéstrand’ neerzetten, maar je kunt daar geen enkel recht ontlenen. Zo was het maar net. Intussen dreigde 52 jaar na de eerste schermutselingen in het kader van de strandkwestie een nieuwe strandkwestie. Maar die werd in de kiem gesmoord. Het bord is op enig moment weer verdwenen en ‘gewone Noordwijkers’ deden doorgaans gewoon alsof al hun neuzen bloedden.
BLOGnoordwijk (Heimatsammlung) 
Het strand hoort van iedereen. Toch zie je dat er ook zonder verbodsborden delen worden toegeëigend door allerlei groeperingen. Naaktstrand, hondenstrand, surfstrand, kitestrand, je kent ze allemaal wel. De leukste is ‘vrij strand’. Met een bord erbij.
Vooral zo’n bord erbij 🙂
t strand is nu toeristische strook dat commercieel gemaakt is voor yuppen,melkkoe gemeente,strand is niet vrij,nooit geweest,park heffing is de entree,…t i s zo duur dat consumptie prijzen abnormaal zijn en pachten prijs woeker,…
Veel interresant leeswerk van Koen en krant,opmerkelijk rol picke die deed wat ze later ook deden in de stichting zeebad zelf je belangen verstevigen en bestuur functie nemen en zo verder komen met wat t nu is,van dienstverlening aan de toeristen die verbleven op dorp tot exclusieve strand paleizen met selecte dure prijzen voor een selecte dure groep zodat t betaalbare voor de geweune man niet meer mogelijk is en zijn happie mee neemt uit de super,ze hadden de keuze gemaakt die bij hun belang past en dat zijn nog steeds de grote hotels op dorp,herinner me van 1955 af tot nu toe en je kreeg nooit geen gelijk bij de gemeente wat je ook zei,en wat later uitkwam/ander publiek/te duur/grondwater probleem enz,de kleine ondernemer verdwijnt overal ook op t strand/te duur///en diverse oorzaken met veeleisend publiek,oranjebad verdween voor veel geld/waar is de klok/opschalen grote bebouwing parkeerheffing/trek buitenland en des interesse investeerders,…gelijk hebben en gelijk krijgen zijn twee aparte dingen////