henk

Vandaag is Henk Hofland, overleden. Het kon me niet ontgaan, omdat het bericht via de I-phone tot drie keer toe bij mij binnenkomt via Volksrant, NRC en NOS. Als Hofland er stilletjes tussenuit had willen knijpen is hem dat niet gelukt.

Henk Hofland was een erudiet man, die zich manifesteerde in tal van gedaanten: journalist, columnist (‘S. Montag’), romancier, hoofdredacteur (van het toenmalige Algemeen Handelsblad) en zelfs tv-recensent (waartoe hij door NRC-Handelsblad ooit was gedegradeerd omdat hij zogenaamd met de Russen had geheuld, quod non). Zijn mooiste boek: “Tegels Lichten” uit 1972 is een onvergankelijk monument in de Nederlandse journalistiek. Het boek lag 3 dagen in de winkel en ik had het al helemaal uit. Het staat nog steeds stukgelezen  in mijn boekenkast. In dat boek deze strofe:

Tussen de twee oorlogen bracht ik de grote vakanties afwisselend in Noordwijk en Knokke Le Zoute door. Noordwijk werd getypeerd door een lange, zanderige boulevard, bebouwd met tochtige hotel-pensions en villa-achtige huizen van fletse baksteen. Het leven was er eenvoudig afgezien van het desperaat en fijngevoelig temmen van een spastische jongen die mij op zijn bagagedrager wilde laten meerijden.