Ik krijg van Toon deze foto van zijn badmintonnende moeder op het strand van Noordwijk in 1952. Ze is inmiddels 98,5 jaar oud, dus op de foto was ze 34,5 jaar.
Ik raak altijd een beetje getriggered door de hoge leeftijden van mensen. Om die leeftijd dan terug te transplanteren in de tijd en ook op jezelf toe te passen. Ik doe dat vaak met de leeftijden van mijn vader of grootvader (beiden zaliger gedachtenis): toen mijn vader zo oud was als ik nu was het 1982. Toen mijn grootvader zo oud was als ik nu ben, was het 1947, net na de oorlog, ikzelf was er nog niet eens. Om jezelf maar even in het perspectief van de tijd te plaatsen.
‘Badmintonnend’ is eigenlijk een raak werkwoord, als ik het zo opschrijf. En al helemaal als je er een voltooid deelwoord van maakt: is het dan: ‘zij heeft gebadmintond’, of ‘zij heeft bad gemintond’, of ‘zij heeft badmin getond’ (analoog aan Daan Zonderlands: zij hebben sjoel gebakken en zijn naar arti gesjokt’)?
BLOGnoordwijk (Heimatsammlung) 