Blog6527: Schone

Een voet tocht naar het Langeveld is lang …het kan lang duren…in de verte aan de duinkant zit achter zijn schilders ezel zwaaiend met in de ene hand zijn palet… en in de ander hand geklemd tussen duim en wijsvinger een kwast …wellicht is het Renoir of Monet… of hoe deze stylisten en vrouwen veroveraars uit het impressionisme mogen heten…die het licht en de werkelijkheid wilden vangen…van omgeving met kleur en licht situaties…tuin feesten schilderde ze ook en veel naakt modellen een stilleven in de natuur tussen struik gewas en hoge bomen die veel wind vangen…in het lido van nic pot kwamen ze langs Brigitte Bardot en kim novak of de Jane mansfield en claudio cardinale de een nog opwindender dan de ander…op de grote kleuren platen in de vitrines in technicolor en multicolor hingen de dames te keur en te kijk….dat de bardame uit de folies het treffendste doek is uit de echte horeca uit die tijd met een reflectie publiek en passanten in de spiegel is meer dan buiten gewoon…kroonluchters en marmeren tafelblad met bier flessen met rode driehoek …het beroemde bass pale ale…soort cider wat ze bier noemen…wel alcohol met weinig schuim en je wordt er ook dronken van…kristallen schaal met manderijnen…vaas met rosse rozen en heer met hoge hoed uit de society als schaduw in de spiegel reflecteert…buiten de folies een tochtige wind blies over me …het huis van leautaud iets verder op…paul de echte schrijver die zijn leven met de danseressen van de folies beschreef…de archivaris en manusje van alles bij uitgeverij mercure die avonden door bracht met deze lieve minnaressen in verschillende vormen en daarbij zijn blaffende huis dieren en katten niet vergat…hij beschreef het overspelige en het conformisme van die dagen…zijn anti autoritaire houding met het kleur rijke non conformisme uit een ligstoel vandaan en zijn papegaai en zijn aap die treurig aan zijn einde is gekomen zegt men…als individualist…kom er nu eens om…de schrijvers kwamen langs die hij beschreef …net als de gongourts die beschreven uit de informatie kregen op de drank gelagen en aristocratie feesten …in die parijse tijd…net als sartre later over mont martre en cafe de flore en saint german…de tijden van jazz en existentialisme…het collectieve en de schuld vraag…is iemand waar je chemische reactie van krijgt in verliefdheid…een deel genoot van jezelf als het in je hoofd zit…zei een marginale denker…de overpeinzingen van de dilemma,s die ontstaan uit het steeds maar blijven herhalen van retoriek door de generaties heen…het regent nog steeds op dit moment tegen de ruiten…het kan geen zomer wezen en de kalender zegt bijna juli…het is een grap …het kan niet anders…dan vroeger…toen had je alleen maar bloed hete zomers,,,dat er altijd te weinig bieren cider was op dorp en het asfalt smolt…het ijsco was al gesmolten voor je het op had en janus schuimde altijd…de grent was geen verloren ideaal en …voor de eerste sate met bruine saus stonden ze in de rij…yambolaya was niet bij te slepen…met gebakken banaan…de jeugd liefdes waren definitief voorbij…