Ik toonde hier onlangs een bouwtekening die via internet verkrijgbaar is van het oude tramstation van Noordwijk aan het Picképlein. Naar aanleiding daarvan meldde Rob al enthousiast dat hij er mee aan de slag zou gaan. Maar het tramstation is blijkbaar ook bouwbaar zonder tekeningen: in 1979 al bouwde Toon aan de hand van foto’s, informatie van oudere Noordwijkers en van ambtenaren van bouw- en woningtoezicht een natuurgetrouw model op een schaal van 1:32 in oorspronkelijke kleuren. Een prachtig exemplaar, waarvan hij bovenstaande foto’s toestuurde (2x klikken).
In het ‘echie’ zag het stationsgebouwtje er zo uit: 
(met veel dank aan Toon)
BLOGnoordwijk (Heimatsammlung) 
Dank voor de mooie woorden, maar dit model werd wel degelijk van tekeningen gebouwd ! Met hulp van oudere Noordwijkers en ambtenaren voor details.
Beter dan Copper
ammeraal die de restauratie in de wachtkamer beheerde
Prachtig!! Daar zitten heel wat uurtjes in. En grappig zo met die fietsen.
Petje af hoor Toon!
hoe de dennen appels zich op het strand hadden bevonden zal wel onverklaarbaar zijn.
een stil paadje langs de duin glooiing liep kronkelend omhoog naar op de top in alle rust van de hectiek stond dat god verlaten huisje.
als salty dog in de zilte noordenwind als de reddingsboei naar de wanhoop van de spelers die geloofde in de groei van economie.
het oversteeg het geluk van het moment de bekwaamheid van de innerlijke rust.
opgelost in het ouweltje van het geld van onvermogen.
patissier en plongeur de helden van de echte keukens de witte brigade die het bracht toen.
dikke ochtend mist teistert de ochtend economie die stagneert in lange slangachtige langzaam kronkelende eenheden.
mods en rockers scheuren over de boulevards en het water kleurt purper in de verzengende brandende hitte die pas op hield toen de deuren van de nachtkroegen sloten.
plakkende liefdes die allang zijn vergeten omdat je ze niet meer tegenkomt opgegaan in een beter ander leven.
gerrit botje op de brug een afgetrapte mosquito en een walmende stinkende crossley stervende oudgediende in eenzaam bed geridderd en begraven en soms onbekend gewerkt voor wat loon zakjes.
plakkende daggelders voor de rentezegels afgebluft met een fooi.
monotoon in a Capello zingende mannen koren waar het geluid wegwaait door een zuiden bries onder een sterrenhemel die niet wil neerdalen op een hart vol of soul ,je tranen vallen door de dikke mist heen je zag het allang aankomen.
de eenzaamheid voltrok zich over een unheimische jeugd die alles nam en niks terug gaf.
er zijn altijd goeden en kwaden die zich verbonden voelen door de keerzijde en verbanden.
berichten en ik weet dat ze terug komen met een hart vol of soul en ze smeken vol met overgave of ze er zijn op de juiste plek op het juiste moment ze komen met berini,s en hmw en ze vertrekken sneller dat ze kwamen gedreven door twilight en de tijd die digitaal bepaalt dat men het niet bij kan houden.
blote mina de copper de kruier met het luis vuitton koffer en niemand die weet of de zon opkomt of het nog morgen wordt of de blauwe tram de grent beklimt.
het is allemaal zonder handdruk en dankbaarheid geaccepteerd en afgenomen de shredder en de walmende pijp.
wijs het moment aan dat je in slaap viel en denk aan bsa en nortons en smockestack lightning,…
kenneth bestwell…beterschap en succes….
What happend to Kenneth?
zet t wel op e
mail,..
Wat wat !!! Toch niks errugs ?