Ik heb wel eens eerder foto’s van Sole Mio tentoongesteld in deze reeks van bloggen. In verschillende hoedanigheden ook: als pension, als reumakliniek en als buitenkliniek van het Academische Ziekenhuis te Leiden. Mooi gebouw, ontworpen door Henk Jesse, de architect met de gouden handen die zoveel andere mooie dingen in Noordwijk heft neergezet. Maar daar gaat het hier niet om. Waar het hier om gaat is dat ter linkerzijde nog net het allerlaatste dennentakje opdoemt, het allerlaatste exemplaar van de rijke dennenvegetatie die ooit de Zuid sierde.
Pleidooi: de dennen moeten terug in de Zuid! Und zwar gleich!
BLOGnoordwijk (Heimatsammlung) 
je wandelde met je ouders als kind door de zuid en zag de mensen van pijn vertrokken met krom getrokken handen liggen voor de ramen in grote ledikanten zelfs die bekende oliebollenbakker die op de kermis stond in je dorp en ook bekende artiesten geloof stiefbeen ook,dan deed je het wel iets dat zoiets vreselijks bestond mijn vader zei dat komt door dat verschrikkelijke weer dan warm dan koud maar dat nam ik niet aan het zal anders liggen o solo mio zongen we en waar de burgemeester woonde moesten we stil zijn,soms waren we blij als we het straatje naast de koepel weer ingingen en aima met een paard zagen lopen,..dan was je weer thuis,..
Speelde als kind met zoontje boswachter in Noord-duinen, de” Dennen” Daar stonden er wat zeg! Kilometers lang en breed, prachtig!. Kwam met eerste verlof terug uit mil/dienst, 1963, allemaal weg geen den meer te zien. Ook de zuid-duinen kaal gekapt. Het zag er niet uit! Heb er nog last van als ik er aan denk. En allemaal omdat er een beestje onder de schors zou zitten (dennenscheerder). Ik geloofde er geen reet van, het was natuurlijk een mooie reden om de kap er door te krijgen voor een of andere natuurvereniging die vond dat de Oostenrijkse den niet in het Duingebied thuis hoorde. Volgens mij had de natuur die rot tor (scheerder) vanzelf wel overwonnen. Alweer een grote fout in de ontwikkeling van het dorp. Het kan nog, terug die Dennen! Er zijn weer werkelozen genoeg om die klus te klaren.