foto  Jan van der Werf (telefoon 2654) had er zo’n ouderwetse kruidenierszaak, waar je het zout en de suiker nog zo uit de vakken schepte. De hoek van de IJmuiderstraat en de Boerenburgerweg. "Op de Boerenburgerweg stond een rijtje bomen. Al die bomen waaiden weg. Op de BoerenburgerWEG!" Dat was het aftelversje van de kinderen die hier in de buurt woonden. Het was een raar pleintje, waarop met een beetje goede wil zo’n 7 straten uitkwamen en midden op dat pleintje stond een lantaarnpaal met daaronder een richtingwijzer "naar zee". Links op de hoek bij de schaduwpartij op de weg was de halte van de bus naar Haarlem.

De kruideniersfiets van Jan van der Werf staat tegen de gevel geparkeerd. Hij bracht er de boodschappen mee weg naar zijn klanten, altijd gekleed in een kort kaki-jasje, zomer en winter in mijn herinnering. Ter weerszijden van de gevelpartij waren in het metselwerk muizentrapjes ontstaan, waarlangs je als kind gemakkelijk omhoog kon klimmen tot op de platte luifel. Ik zie nu pas dat je nog verder door had kunnen klimmen, maar op dat idee zijn we nooit gekomen. Of in ieder geval zijn we nooit zo ver gekomen: Jan van der Werf haalde ons met al zijn goedmoedigheid altijd weer snel van de luifel af.

Vooraan in de IJmuiderstraat zat nog een andere kruidenier: Verweij. Die maakte alras een heuse zelfbediening van zijn zaak, de eerste in Noordwijk denk ik. Het moet de nering van Jan van der Werf geen goed hebben gedaan, want kort daarna volgde de hele familie Van der Werf de richtingwijzer die al die jaren zo dreigend voor hun deur had gestaan. Ze gingen ‘naar zee’ en ik heb ze nooit meer terug gezien.