Er stonden nog bomen in de Hoofdstraat en het verkeer kwam er gewoon nog van twee kanten. Bij Jamin rechts hadden ze het lekkerste roomijs van Noordwijk (Bakker Bom op Binnen was een goede tweede), weliswaar uit een pakje, maar toch. Misschien was het wel lekker omdát het uit een pakje kwam. Er tegenover was een wat mij betreft altijd wat onbestemd hotel, ‘Centraal’. Hotels hoorden hier eigenlijk niet, die stonden aan de boulevard of anders wel ergens op een aardige plek tegen de duinen. Verder een mooie oude Simca links vooraan en een Fiat erachter.
Het is zonnig, dus iedereen die een markies had (en dat waren er vele) hing het ding uitgeklapt voor de ramen. Aan de bomen te zien is het nog lente, de badplaats komt weer langzaam op gang, wakker geworden uit zijn traditionele winterslaap. Nog even en het is hier al weer veel en veel drukker en heel anders.
Nóg even en je kunt over de hoofden lopen en is het allemaal nog anderser. Dan zijn de bomen weg, is alles commercie dat de klok slaat, zijn de markiezen beschilderd met schreeuwerige teksten en zijn de auto’s verbannen. Dan is Jamin ook weg.
BLOGnoordwijk (Heimatsammlung) 