
Er moet een tijd geweest zijn dat zelfs de Hoofdstraat enige chic had en deze foto bewijst het: je komt terug van je werk uit Den Haag, waar je een hoge functie bekleedt op een vooraanstaand departement. De chauffeur rijdt je naar huis en onderweg, vlak voordat je je villa in de Zuidduinen bereikt, besluit je moeder de vrouw te verrassen met een paar mooie bonbons uit de paradijselijke winkel van Van Wely, die toen ook nog lunchroom en restaurant was blijkens de opschriften. De chauffeur rijdt de Hoofdstraat in van de verkeerde kant of misschien was er helemaal geen kant (want er waren per slot van rekening ook bijna geen auto’s). En al was er een verkeerde kant dan zou de plaatselijke veldwachter er wel voor waken om ‘mijnheer’ een bekeuring te geven. Beleefd aan zijn pet tikken, dat zou die doen, en hopen op een even vrindelijke als minzame knik.
De auto heeft zich al in beweging gezet. Het nauwe gangetje door bij de Hervormde Kerk, langs de schoenenwinkel van Krol en dan links af, via de Grent de Zuidduinen in. Thuiskomen, de bonbons aanreiken, een oude Bols staat al klaar en een mooie sigaar wordt je aangestoken.
Van die dingen.

Dat waren nog eens goede tijden:)
Van Wely, de chocolatier en chef de cuisine uit de Hoofdstraat, mag in Noordwijk chic gevonden worden, hij moet toch stammen uit een boerengat, een buurtschapje zo klein en onbeduidend dat menig Noordwijker, gelijk de overgrote meerderheid de randstedelingen, het niet zelfstandig (dus zonder de hulp van Google Maps of Tom-Tom) op de kaart zal kunnen aanwijzen. De chocolatier past in een traditie die in het riviriengebied en ten zuiden daarvan alom tegenwoordig was, geen dorp, geen gehucht zo klein of er is wel een familie van (al bestaat er ook een familie Zondervan). Zoek Wely net als Eldik en Wolferen nabij Dodewaard. Als je die allen die hebt gevonden op Google Earth, surf dan naar de familienamenbank van het Meertens Instituut en probeer de naam van elk dorp en kleiner in die omgeving met ‘van’ ervoor in het zoekvak en merk dat je vrijwel altijd prijs hebt, een enkele keer na wat ombuigen van de huidige plaatsnaam, zoals ‘van Herreveld’ zoals ze zelf ook zeggen in het dorpje Herveld.
Onder al die boerenkinkels uit het rivierengebied vindt je overigens ook adel; die uit Randwijk (van Randwijck) bereikten daarin zelfs een hoger niveau dan die uit Wassenaar (van Wassenaer), want zij brachten het tot graaf, de van Wassenaers bleven steken bij baron.