
In vroeger dagen was er op de achterkant van een ansichtkaart vaak te weinig ruimte voor uitgebreide mededelingen. Die achterkant werd grotendeels ingenomen door enkele adresregels en dat was dat. Wilde men toch een boodschap meesturen aan de geadresseerde, dan moest dat maar naast of over de beeldzijde van de kaart heen. Vooropgesteld dat die boodschap ook nog leesbaar was.

