Een bijzondere envelop uit 1918 met daarop het stempel van het ‘Trekstation Noordwijk aan Zee’. Het trekstation was een post waarbij de vogeltrek werd gevolgd en waar die vogels ook werden geteld. Zo’n ‘telpost’ bevond zich in Noordwijk op het hoge duin achter de Villa Nova (het woonhuis van de familie Verwey aan de Nieuwe Zeeweg) en op het dak van het toenmalige Hotel Noordzee. Dat de Villa Nova in dit verhaal figureert is niet zo vreemd als men bedenkt dat de oprichting van het trekstation in 1918 een initiatief was van één van de bewoners van de villa, Jan Verwey, die hier samenwerkte met zijn vriend Gerrit Brouwer. Het was de bedoeling dat de vogeltrek dag en nacht gevolgd werd! Ook de nachttrek waarbij je het alleen met geluiden moet doen (lijsters, steltlopers, ganzen), was in het schema opgenomen. De waarnemers losten elkaar om de drie uren af. Voor beide telposten waren drie waarnemers of groepjes van waarnemers nodig (drie uur op de telpost, zes uur rust). Onderdak werd geboden in een tentenkampje bij Villa Nova en vermoedelijk konden de waarnemers in de keuken van de familie Verwey een warme hap krijgen. Wat dat betreft kreeg Jan Verwey alle ruimte in het ouderlijk huis! Behalve deze groep trekwaarnemers bood het huis af en toe ook onderdak aan vogels. Zo leefde een met olie besmeurde IJsduiker van 17 tot 21 december 1921 in de badkuip van Villa Nova!

Onderstaande foto is genomen  27 oktober 1918 op het dak van Hotel Noordzee. Daarop is de toen 32-jarige Wicher van der Sleen met zijn vrouw te zien. Wicher kijkt met een telescoop landinwaarts terwijl zijn vrouw met een kijker richting zee tuurt. Let ook op de primus (petroleumstel?) met het pannetje op de grond. Blijkbaar moest op het dak van het hotel zelf voor de voedselvoorziening worden gezorgd. Overigens maakte één van de participanten in het trekstation, Jan P. Strijbos gewag van een wel heel bijzondere waarneming in Hotel Noordzee: toen hij een keer met Jan Verwey op weg was naar de waarnemerspost op het platte dak zagen ze in een van de gangen een geheel ontklede dame uit de badkamer komen, waarop Verwey opmerkte: “vrouwtje in prachtkleed.”

Het ambitieuze programma van het Trekstation Noordwijk aan Zee draaide in het eerste seizoen op volle toeren. Hierna kwam de klad er in. Voor het uitvoeren van het programma waren gewoon teveel mensen nodig (Bron: Jelle van Dijk: ‘Waarnemers van Trekstation Noordwijk’ in: De Strandloper, Jaargang 43, nummer 4, december 2011)