
Als ik deze foto bekijk – het terras van het oude Palace Hotel vóór WO II – verval ik bijna van nostalgie in melancholera. Het beeld zegt niet alleen iets over de formidabele ‘chiqueheid’ van het toenmalige Palace Hotel, met zijn gesoigneerde obers, zijn met damast bedekte terrastafels, het porselein en het zilver waarmee men de heerlijkste gerechten tot zich kon nemen. Het zegt net zoveel over dezelfde ‘chiqueheid’ en luister, die de badplaats Noordwijk vroeger zo aantrekkelijk maakten.
Voor de ‘chique’ klassen, dat wel.
Maar toch.

Toen zonder teveel regels en verhoudings gewijs minder kosten kon men met de hype van de elite mee gaan,
De elite had heimwee naar de Belle Epoque die hun een bepaalde houding deed aannemen de uitbuiting in de thirtees was een equevalent uit de slavernij in de oost en zuid,eeuwen eten families daarvan nu noch hun villa s en oprijlanen zijn een treffend beeldt in de verhoudingen van toen,had in mijn jeugd een vriend en vriendin uit Aerdenhout op mijn fietstocht ontmoet,de status van het werkvolk was hun vreemd ze dachten dat ik fanteerseerde en ijlde,ze studeerde en pa betaalde alles en begrepen niet dat de cultuur van ome joop nog geen mogelijkheden zag de universteit onveilig te maken en in de echte wereld te worden geworpen ook de jongens uit wassenaar hadden een liberaale denkwijze die niet in overeenstemming was met dag geld volk knokkend voor hun bestaan en achterna gezeten door door de man van de voorstraat met de koffer die steeds voller moest en zo het toerisme naar de kloten hielp zelfs de snackbars werden op de boulevard weer appartementen tussen de chinees en spaanse tapas het plan is voor enkele elite een soort spookdorp te maken die aan stereotype voldoet,las mijn eigen stapel boeken en liet me nooit gek maken of weg lullen door de technocraten,wie zijn ze waar bemoeien ze zich mee,ben nu oud en ziek luister julio over het erbarmelijke van de liefde en lees campert over jagdlust de villa in blaricum waar de mon tout art gevleugelde zich aan uitspattingen ten onder ging en probeer lamento en het vergeten gedichten te begrijpen en de vids te pakken… zij de liberale juffrouw trok haar rokje op en nam geen verantwoording ze begrepen het stemgedrag van het elektroraat niet…Haagse spelletjes en de groep winnaars wordt steeds groter ook dat vinden ze een farce,…de ettiquette van het terras is opgelost en het blok ligt al een half leven braak de twee nieuwe wethouders werden abrupt weg gestuurd,…de puinhopen verteren in de zilte wind,…campert wilde prijzen,…sartre gaf er niet om,…geef ook niet om prijzen geloof ook niet in opgelegde systemen het land en het dorp is naar de kloten,…sommigen vergelijken met de thirtees en grote groepen slingeren alle richtingen heen,…we,hebben teveel onzin over ons heen gehaald,…ben blij dat ik het grote noordwijk nog gekend hebt,…als je iemand macht geeft veranderd die,…we gingen teloor aan carrierre makers en de greep naar meer geld,…kotter en sleepboot liggen vast op het strand het plastic opgehangen waait door de wijk,…zal freud en jung zich verbazen over het heden het moment,…eergevoelig is een aanname,…veel lees plezier,…