Mijn grootmoeder had heel vroeger een oudere heer uit Dieren als kostganger, Meneer Jansen. Meneer Jansen werkte op het belastingkantoor aan de Pickéstraat. Maar hij was ook een fervent wandelaar. Hij had een wandelstok, met daarop blikken of ijzeren plaatjes van plaatsen waar hij zo al gewandeld had, onder meer in verre buitenlanden zoals het Zwarte Woud en de Ardennen. Maar er waren ook plaatjes van Texel en van de Hoge Veluwe, allemaal plekken waar ik als klein kind graag naar weg mocht dromen.
Ik weet het allemaal nog goed, omdat de stok na de dood van Meneer Jansen in de boedel van grootmoeder achterbleef (Meneer Jansen ging blijkbaar niet wandelend de hemelen in).
Bovenstaand plaatje had geen plek gekregen op Meneer Jansens wandelstok. Helaas, want het is wel een mooie. De wandelstok zelf is overigens pleitos geraakt in de loop der tijden. Ook helaas.

