Vrijwel ieder fotootje ken ik wel als een separate ansichtkaart. Maar blijkbaar was het zo dat als die kaarten een tijdje gelopen hadden, ze nog eens een keer op één hoop gegooid werden als een soort van verzamelkaart, die in zichzelf dan wel weer goed verkocht werd. “Recycling” van Noordwijkse ansichtkaarten, noem ik het maar. Allemaal samen bieden ze overigens wel een kleurrijk beeld.