Toenmalig notaris Sigurd Pasma bewoonde hoog aan de Prins Hendrikweg de statige Villa Stirum. Het moet daar alleszins gerieflijk wonen geweest zijn, ware het niet dat Pasma struikgewas en geboomte aan de overkant trof, die hem het zicht op Noordwijk Binnen ontnamen. In het geniep liet hij daarom zo nu en dan de boel flink snoeien en rooien, maar dat begon blijkbaar op te vallen. Want Noordwijkse natuurbeschermers namen – volgens Kees Verweij in zijn prachtige boekje “Van Dam tot Wurft” – met tussenpozen foto’s van de plek en droegen daarmee bewijsmateriaal aan voor het opzettelijk verdonkeremanen van de natuur (één van de natuurbeschermers stelde dat in Noordwijk ‘de bomen blijkbaar de grond in groeiden’). Zij deden aangifte tegen Pasma.
De Noordwijkse natuurbeschermers werden prompt door een woedende burgemeester Bonnike op het matje geroepen. Ze kregen van deze regenteske bestuurder ongenadig op hun lazerij vanwege dat zij het in hunnie hoofd gehaald hadden een eerzame burger (en mede-notabele) als Pasma in diskrediet te brengen. Tsja.
Pasma (en Bonnike) haalden bakzeil en de notaris moest 6500 hele guldens neertellen voor een natuurlijke hersteloperatie van de plek.
BLOGnoordwijk (Heimatsammlung) 
Mijn vader was een van die natuurbeschermers. Toen hij op het matje geroepen werd zij hij tegen mij (voor de grap) dat hij missirn de gevangenis in moest. Ik kneep hem die dagen….😉
Hij zei het ipv zij het…😉😉😉
Ik had er wel eens eerder van gehoord, maar dacht altijd half dat een wat apocrief verhaal was. Maar dit is het empirisch bewijs, Wim! Thanks
Staat die nieuwe aanplant er nog? Dat zal inmiddelsch een flink gewas vertegenwoordigen. 🙂