
De Villa Margaretha was de private residentie van de familie Tappenbeck, die het belendende “Huis ter Duin” exploiteerde. Het was een pension in zichzelf, ook nog eens staande op het hoge duin, met ongetwijfeld een prachtig uitzicht over zee. Op de voorgrond wellicht de oude heer Heinrich Tappenbeck, grondlegger van HtD.

Het idee was in het gegeven van de tijd een meesterlijke zet en toen trein en tram verbindingen naar de kust werden gedelegeerd en geconditioneerd de zeewater baden als genees krachtig werden gezien en ondervonden voor allerlei kwalen waren de remmen los van de mythe van de kust en de zeden weren losser,want bloot mocht gezien worden en de badkoets maakte zijn verlaten sprong naar een dorp die ergens aan begon en in t verdere verloop de kracht miste om de continuïteit te handhaven en te bevestigen in de druk van de tijd der situatie en omstandigheden die een ander patroon en inzichten behoefden,tenminste dat dacht men dat zakelijk heden en toerisme het zelfde waren in een opwelling van de gevestigde orde die de lijnen uit zetten, tussen caruso en greetje kauffmann zit een groot verschil in interpretatie,werkelijke talenten en geniën worden bij hun leven niet gezien en erkend alleen als er belangen mee zijn gemoeid,het ziel togen begon toen de Duitse stroom weg bleef en men het van enkele mooie strand dagen moest bekomen in de weerbarstigheid van regelgeving en onder druk van de kwaliteit sprong die voor de mensen die daar voor de badplaats bezochten te hoog gegrepen is en men een vlaag van de flow van idealistische arrogantie een hoog segment keuze benam,stuifzand benam je t zicht in t geometrische van t perspectief dat een eenzame man met hoed en gitaar opleverde en wat schaduwen van t strandleven van weleer en de contouren van t echte mondaine badleven,tombe la neige tu to blanc sursoir,..een omgevallen rieten mand en een rollende strand ligstoel,…een vergeelde ansichtkaart,…