Ik verbeeld me dat de foto in de zomer van 1912 is genomen. Het nieuwe Grand Hotel Palace is net opgeleverd. Alle ramen en deuren staan open om de bouwlucht te verdrijven, de gevels zijn (nog) hagelwit , er zijn nog geen daklatten en de vuurrode dakpannen zijn nog niet met witte kalkletters besmeurd. Op de begane grond is men bezig om ook de resterende markiezen te monteren en uit te hangen. De hoofdingang bestaat uit twee imponerende boogpoorten.
Hier had zich één van de allermooiste hotels langs de Nederlandse kust definitief genesteld en geworteld, dit gebouw zou hier nooit meer wijken.
En toch.


en ze vielen allemaal in dezelfde val en werden daar hun gevangenen van met de waarheid achter zich begravend in het duinzand omdat ze naar binnen gericht waren en zijn en zo hun prioriteiten niet goed afstelde op wat zou komen en welke situatie en omstandigheden ze overkwam.
met het bestaande modus kan je de huidige situatie niet oplossen daar zijn andere elementen voor nodig op een aflopende helling kan je het touw van economie en infra structuur met consumenten verwachtingen niet vast houden dat slipt uit de compulsieve greep van de regelaars.
Mooie plaat weer. In mijn boekje over het Gat van Palace heb ik een foto opgenomen (afkomstig uit het archief van Brandes) die net iets ouder is. Alleen de derde verdieping heeft dan nog markiezen en er ligt nog een stapel bakstenen voor ’t pand.
Ah! Palace!