“Im Weissen Rössl” was vóór de oorlog een soort van Tiroler biertent, waar dames in een bijpassend jurkje de bierpullen rondbrachten voor naar de Heimat smachtende Duitse toeristen (stel ik me zo voor). Maar dat ‘Heimat-gevoel” werd in de oorlog door de Duitsers zelf om zeep geholpen, toen ze verordonneerden de tent met de grond gelijk te maken, zich aldus opwerpend tot architecten van het ‘Gat van Rössl’, dat nadien (evenals het aanpalende ‘Gat van Palace’) nooit meer enige opvulling kreeg.
Maar vóór de oorlog was alles nog Pais en Vree en Heimat: daar poseerde in de late avondzon een heuse ‘Dirndl’ voor het etablissement. Wat een ‘Dirndl’ precies was, heb ik eerder al eens beschreven. Zie aldaar.
BLOGnoordwijk (Heimatsammlung) 
de onlangs overleden waasdorp alias de ted pony s op strand en schelpen gebaggert sprak ik verleden jaar nog over de weissen rossl die hij best had gekend en zei dat het een goedlopende tent was met veel feesten en muziek en dat in het begin van de krieg de duitse soldaten en officieren er feesten.
de gemeente was sinds de vrede in mei 1945 niet in staat daar een steen op de ander te krijgen denk dat de bestaande bedrijven de concurrentie via de top laag good be good weg hield in ieder geval in facto grosso motto op blik op warme dagen is het een kale vlakte,…wat meeuwen voor de vis tent en wat bekeuringen voor de statistieken en de burocratie …alleen de gemeente kas floreert alleen halen halen halen halen halen..nog eens halen…iets doen hooo maar….