Mevrouw E.C. Hamstra-Kluit uit Noordwijk wist het wel: beetje OMA in een emmertje heet water uit de geiser en voilà: een kind kan de was doen. Het is interessant om te zien dat door de jaren heen de reclames voor wasmiddelen nauwelijks veranderd zijn: een gedegen huisvrouw die staat te kirren bij haar witte was, vaak in een nagesynchroniseerde vorm, want die reclame moet in meer landen zichtbaar zijn in even zovele talen. Omdat alles hetzelfde is kun je uiteindelijk merken als Sunil en OMO en Dash en zo nauwelijks meer van elkaar onderscheiden. Behalve mevrouw E.C. Hamstra-Kluit uit Noordwijk natuurlijk, maar die werd er dan ook voor betaald.
BLOGnoordwijk (Heimatsammlung) 
Mijn moeder waste vroeger met Terrox, dat moest ik halen bij de cooperatie in de molenstraat de afwas werd met lodaline gedaan, in de glazen fles zaten plastic bouwsteentjes waar je een bootje van kon maken.
daarnaast was er ook het op plat noortuks uitgesproken sunligt zeep.
Aha, mijn grootmoeder wierp altijd een zgn. ‘dotje blauw’ bij het witgoed in het kokende water. Werden de lakens nog witter van.