De photo biedt een prachtige panoramische blik op Pension Verloop in zijn eerste fase en op de daar achterliggende tennisbanen, Laiterie en Bloembollenbedrijf Huis ter Duin. En de Villa Bianca staat er nog, in al haar onsterfelijke glorie. Mocht je nog maar één keer over dat stukje Oude Zeeweg lopen om alles ‘live’ in je op te snuiven 😦
vrijwel alles op de foto is intussen wel verwenen. Vrijwel alles staat er nog.


Het lijkt overzichtelijk. Kleinschalige hotels, grote villa’s van welgestelde. Het leven leek simpel, maar of dat ook zo was? Bevolking groeide, hotels werden groter, toerisme massaler, afstanden werden korter, Hotel Verloop is niet meer, zal niet lang meer duren of de overblijfselen van villa Bianca zijn verdwenen. Niets is eeuwig. Kaart is tenslotte al meer dan 100 jaar oud.
begrijp ook niet dat mensen onsterfelijk willen wezen napoleon liet zijn dick conserveren en sommigen willen via singulariteit het vermengen hersens van hun met een computeren in programmeren men denkt rond 2045 dat het mogelijk is,kurzweil een computer nurt schreef er een boek over en sommigen laten zich invriezen denk dat de mens altijd doorslaat zoals celine het al beschreef toen die uit de loopgraven kwam zwaar gewond in 1918 en de absurditeit en toen de horror van de oorlog beschreef en zo de twintigste eeuw betitelde in zijn reis door de nacht,toen ging die naar afrika als dokter en de domheid van de kolonialiseren benoemde en terug de industrieën als bedrijfsarts industrialisatie te brutaal voor woorden vond en de buiten steden armoe en eenzaamheid tegen kwam en voor een habbekrats de mensen hielp en door zijn artsen milieu werd verstoten.iedereen begon te schieten toen ik in de loopgraaf zat en enkel een zieken broeder en een gewonde schrijver bleven over en aan de andere kant twee schrijvers en een man met een herdershond die op dejavu belust was.mijn vader was twee toen de loop graven open gingen en mijn vader was twintig toen de crisis begon en acht en twintig toen hij bunkers moest bouwen en zes en veertig toen hij in 58 alles terug zag op een zwart wit tv bij de kroeg v schie en dat de marshall hulp door dezelfde van dezelfde club werd ontvangen,goed celine moest vluchten door europa en schreef rigodon en gesprekken met prof y en moest in een proces veroordeeld worden en hij moest uit leggen waarom hij het deed als begenadigd schrijver die later een papegaai zijn schrijfsels voorlas en aan zijn hond die ging janken toen die vereenzaamd stierf want dood op krediet het boek over het organiseren van wat hij beleefde wilde men niet lezen.velen vertrouwde het niet dat je geld in de sixties kon lenen en een huis kon kopen op krediet en de welvaart was iets wat van de verkeerde kant kwam werd er gezegd,het wantrouwen bleef de omstandigheden veranderde ,mijn vader kocht een berini en daar hadden we op moeten blijven rijden en celine werd tot kort verguisd en nu opgehemeld en lijkt wel of men de wroeging wil verklaren sommigen boeken zijn meester werken maar waarom het verder zo met hem ging is een landelijke frustratie geworden om het te verklaren,zat het dan in hun zelf dat het verkeerd ging en dat de loopgraven ermee te maken hadden junger en remarque bleven ook schrijven over war zehadden meegemaakt en overleefd de impact was groot en de man met de herdershond sloeg terug dat was een horror,….