De Christelijke Korfbal Vereniging “Fluks” uit Noordwijk heeft een uitgebreide en informatie site op internet. Onderdeel daarvan – mooi historisch besef – zijn ook enkele bladzijden over de rijke geschiedenis van deze club. En daar trof ik bijgaande brief aan van de secretaris van de Leidse korfbalvereniging “Ons Eiland” aan zijn collega van Fluks in Noordwijk (volgens mij touwslager Passchier). Een nogal moralistisch, maar niet onterecht verhaal over de zorgeloosheid, waarmee Fluks haar jeugdlid B. Vegt in de kou had laten staan. Vergeten het kind mee te nemen in de bus terug naar Noordwijk.
Als ik de vader van B. Vegt was geweest, had ik het kind verboden om nog ooit van zijn leven ook maar één bal door het mandje te gooien.
NOTA BENE: Zes dagen later – hoe toevallig – schreef Ron het volgende:
Vandaag even met die Bart Vegt op zee geweest met de redboot. Bart is een oude klasgenoot We hadden elkaar in geen 54 jaar meer gezien. Hij is op 12 jarige leeftijd naar Canada geemigreerd We hebben met wat klasgenoten even wezen varen en daarna wat gedronken. Bart vertelde dat verhaal over dat ze hem ooit hebben laten staan bij de korfbal.Wel heel toevallig !!!
BLOGnoordwijk (Heimatsammlung) 
Wat zou de Leidse Korfbalvereniging geschreven hebben als Vegt junior een I-Phone had gehad?
Die Passchier was dat niet van de Iris kwekerij uit de Douzastraat?
Nee, nummer 27 was de touwslager. Die irisjongens zaten op een even nummer (recht tegenover mijn grootouders 🙂 )
Oke maar die aan de overkant zaten ook op Fluks
Vandaag even met die Bart Vegt op zee geweest met de redboot. Bart is een oude klasgenoot We hadden elkaar in geen 54 jaar meer gezien. Hij is op 12 jarige leeftijd naar Canada geemigreerd We hebben met wat klasgenoten even wezen varen en daarna wat gedronken. Bart vertelde dat verhaal over dat ze hem ooit hebben laten staan bij de korfbal.
Wel heel toevallig !!!
Ik kan me voorstellen dat ze na zo’n incident direct de kuierlatten hebben genomen naar canada. Toevallig en mooi verhaal, Ron! Hebbie ‘m nog geattendeerd op dat blogje?
T is de irissen Passchier! Mijn vader Kees Passchier heeft na de oorlog fluks opgericht! De irissen kweker, wonend op nr 30 in de douzastraat. Alle kinderen korfbalden. De touwslager was een broer van mijn vader, ook in die familie waren korfballers. En Bart vegt was een vriend van mijn broer.
Ah, de Overburen van mijn grootouders in de Douzastraat! Dank