Vlak na de oorlog moest je blijkbaar bij iedere sollicitatie die je pleegde een bewijs van goed gedrag overleggen. Het zou zo maar eens kunnen dat je in de oorlog hartstikke fout was geweest en in dat geval kreeg je voor de eeuwigheid een stempel op je voorhoofd en een kruisje achter je naam. Toen ik in Leiden woonde kreeg ik als naïeve student regelmatig van oudere Leienaren te horen dat ik mijn bier niet moest kopen bij de slijter in de Doelensteeg of bij de traiteur in de Douzastraat, want dat waren “En-es-beejers, hoor”(met een rollende r). Dat was in de jaren zeventig van de vorige eeuw, meer dan dertig jaar na de oorlog. Tsjonge.
Pieter Johan Oranje uit Noordwijk solliciteerde in 1947 bij de NZHTM. Misschien op de functie van trambestuurder of –conducteur. De politie van Noordwijk moest eraan te pas komen om hem te vrijwaren van eventuele politieke smetten. Dat gebeurde ook: Pieter Johan was helemaal ‘clean’.
BLOGnoordwijk (Heimatsammlung) 