Pension Noodzee staat erbij in al zijn pracht en praal. Inclusief de nieuwe achthoekige aanbouw die er door architect Jesse in 1909 tegenaan werd geplakt. Mooi en vredig en rustig taferel. In hetdonkere hokje links tegen de zeereep waren strandstoelen te huur.
BLOGnoordwijk (Heimatsammlung) 
mooie foto die de tijd en omstandigheden weergaf die men toen wilde het dorp aan zee een andere wereld gunnen die opkwam en zijn eigen identiteit bevestigde.men was nog gewoon het volk dat zich alleen bekommerde om het dagelijkse brood en de huishuur met kolen voor de winter ,zit net in Multatuli te lezen dat hij de armoe en achterlijkheid van rond 1900 verwoorde als aanklacht aan het protocol.en de rijkdom van de status cynisch beschouwde als iets wat niet verder beschouwend dan hun zelf ingenomenheid die hun onvermogen weergaf in klein burgerlijk onbehagen.tenminste in die strekking parafraseer in die context ermede want buiten de kleine lettertjes die ik moeilijk kan zien is het echt kunstig geschreven dat iedere goede schrijver die een als goed wordt gezien bijna door de gene van mijn letter kunde niet te lezen zijn alleen door concentratie en herlezen ,decent wegen verkeert het mijn in de marges maar dat geeft zijn inspiraties en schoonheid flonkert in zijn dagelijkse charmes .Jesse en zijn octagon weerstaat de zuiden wind die toeslaat in het onbevangen noodlot van de heden daagse elektro magnetische velden die overal spetterend en krakend met de geplaatste steunzenders door ons heen schieten elektrificerend in de december storm en regenvlagen.zit voor mijn piepende geluiden maar small faces op war of the world zeker iets met jeff wayne te maken in die tijd ook zo een groep uit een lang missing tijd schijnt als musical toen der tijd te excelleren.ben denk de enigste die pent.gemanipuleerde groentes zei die en nog enkele van die dingen die je niet zo dagelijks hoort in de filter van de media ,blijft toch interessant hoe men zijn mening vormt of waardoor ,kwam een iemand tegen die had het gehad met alle humbug en ging niet meer naar zo gevestigde bijeenkomst met zo een roterende naam,hij zag me als zijn spreekstoel en vond het best je hoorde nog iets over die kringen,ging nu meer echt iets beteken voor het wel en wee van alles ,dat vond de spreekstoel een lovende gedachten en stimulerende hem met de voldoening en beloning komen op het eind dan zal het hart ontvangen zo stichtelijk weg gesproken en de iemand vond het bemoedigend ,dankbaar nam hij afscheid.hoorde dat orwell en huxley op de zelfde school hadden gezeten de een als leerling de ander als docent en jaren na elkaar schreven ze toch bijna dezelfde boeken met een gelijke strekking het beheersen van de grote groep. eton vlakbij londen ben er een keer geweest wat een voorstelling waande me in de tijd van dickens of hector malot,..zola schijnt er ook mee bezig te zijn geweest maar scheen zijn kachel niet opgang te krijgen die zijn lotsbestemming bepaalde als me herinner en de gebroeders goncourt verkeerde in de glamour en glitter en schreven alle intriges en verhoudingen op waar de bon mot niet van gecharmeerd was.
een soort story of boulevard van vandaag maar dan nog dichter insite de materie die zich afspeelde wat de dagelijkse mensen ook verlangen als ze geromantiseerde films kijken die bepaalde doelstellingen beogen. leautaud blijft de allergrootste non conformistisch niet geplaagd door enige vorm van opgelegde humbug of etiquette gewoon schrijft hij wat hij zegt zoals je een krant leest die zijn smaakmakende feuilleton etaleert voor de abonnees.denk dat alles op laatst vergeten is net als de slag bij Castricum niet ver hier vandaan waar je in het duin nog een het ander vindt van deze veldslag waar het omging schijnt ook niet belangrijk meer te zijn,soms is belangrijkheid ook artificieel…en curieus,…