De tram denderde nogal heen en weer door de Zeestraat. Je kon vrijwel ieder jaar je huis opnieuw laten schilderen, want de roeststof dwarrelde er lustig rond als het ding weer eens voorbij kwam. En er waren vaak gevaarlijke situaties, met auto’s en fietsers en schoolgaande kids.
Op de hoek bij Café De Bierparel stapte je op als je naar Leiden ging (bovenste foto). Als je terukwam stapte je uit op de hoek van de trambaan en de Molenstraat (onderste foto). Op die onderste foto rechts het bloemenstalletje van Paultje Christiaanse. Waarom hij altijd verkleinend ‘Paultje’ werd genoemd, weet ik niet. In mijn herinnering was hij altijd heel aardig, maar nooit vrolijk, eerder zorgelijk. Waarom dat was, weet ik ook niet.
De prachtige foto’s zijn van Hans de Zwart en staan op “Je bent een Noortukker als..”.
BLOGnoordwijk (Heimatsammlung) 
was deze avond bij de kerstman en toevallig fotograaf veerde ik bloemen paultje….het is lastig hot shot te maken in donker met canon little…kende hem uit de sport wereld de enigste roker die verschrikkelijk hard kon lopen en fietsen…was nog genomineerd olympisch spelen 1960,..marathon…ik was deenk zeven jaar of zo en zat bij een hardloop evenement langs de boulevard en daar ging bloemen paultje …toen hele tijd niks…denk dat hij geboren talent had als die had gewild was die ver gekomen…had een goed lopend bloemen zaakje en verkocht aan de toeristen…hij was tachtig geworden bloemen paultje en 6keer grootvader…aardige man met humor,…