xx7

De architect en graficus Hendrik Wijdeveld behoort tot mijn favorieten in de geschiedenis van de Nederlandse bouwkunst. Als ik langs het Vredespaleis in Den Haag kom, buig ik altijd even voor het prachtige torentje dat hij er aan vast mocht plakken van de hoofdarchitect. Een architect met een groot beeldend vermogen, ondersteund door grote kunstzinnige gaven.

Wat ik niet wist, is dat hij ooit een pier ontwierp voor Zandvoort aan Zee. Wat mij betreft hattie”m ook voor Noordwijk mogen neerzetten. Verbeeldingrijk en kunstzinnig, ik schreef het al. Op de site van de Faculteit Bowkunde van de TU Delft staat het volgende bijschrift:

 De Pier in Zandvoort was de kroon op een nieuw totaallandschap tussen Amsterdam en Zandvoort, die het gebied een spirituele lading gaf. Een landschap dat door de oprukkende consumptiemaatschappij vooral een recreatieve betekenis had gekregen. Wijdeveld ontwierp een enorme megastructuur op de grens van water en land, die het strandvermaak verhief tot totaaltheater waar natuur en cultuur samenvloeiden. Behalve de Pier ensceneerde Wijdeveld ook een schelpenmuseum, een aquarium, bioscoop en theater. Hij ontwierp zelfs een serie badmutsen. De automobilist kon vanuit het oude stadscentrum van Amsterdam via de bossen van een ‘Nationaal Park Amsterdam Zandvoort’, zo de pier oprijden. Op die manier maakte Wijdeveld de samenhang van de oerelementen lucht, aarde en water ervaarbaar voor de moderne nomade in de gedaante van de gemotoriseerde toerist.