Het is wat mij betreft één van de mooiste beelden die de Noordwijkse kunstenares Charlotte van Pallandt ooit heeft gemaakt. En dan staat het beeld ook nog in Noordwijk zelf. Het kunstwerk betreft een ode aan het Nederlandse reddingswezen in het algemeen en de Noordwijkse Reddingsbrigade in bijzonder. Het verbeeldt een redder die een drenkeling uit zee heeft opgevist. Dood of levend, dat komt uit het beeld niet goed naar voren, daar heb ik mij altijd wel over verbaasd.
Oud-reddingbootschipper C. van den Berg en zijn dochter stonden model. Naar verluidt had Van Pallandt zelve een gierende hekel aan dit beeld, waarom weet ik niet.


Vrouwe van Pallandt kwam tot zeer hoge leeftijd zo nu en dan eten met kennissen. Met uitzicht op het beeldje!
Het verhaal dat ze het niet mooi vond heb ik ook wel eens gehoord, maar ook dat dat kwam omdat een drenkeling helemaal niet op déze manier naar het strand werd gedragen, maar voorover over de rug van de redder gehesen werd. De redder ziet dan waar hij loopt, heeft meer evenwicht, de drenkeling ligt ook hoger boven de golven uit en de redder hoeft minder gewicht te torsen zolang hij nog diep in het water loopt. Wat ik er toen van hoorde was dat Charlotte van Pallandt dat ook wist en in principe een ‘echt’ beeld wilde vervaardigen maar dat men in tegenstelling koos voor een ‘charmantere’ afbeelding. De drenkeling op de rug van de redder sprak minder aan en werd dan meer als een ballast gezien dan als een mens. Wat van deze geruchten waar is durf ik niet met zekerheid te zeggen, dus als het niet waar zou zijn lieg ik in commissie.
Kek torentje ook…