Bij Huis ter Duin, dat Paleis van het Nieuwe Geld, is al een kerstboom neergezet. Een kunstboom ongetwijfeld, met het soort van kitscherige versiering erin dat wel bij dat Nieuwe Geld past (vroeger was Huis ter Duin “Oud Geld” en veel authentieker).

Het is mooi dat in dat hele Noordwijk, waar alle dennen ten prooi vielen aan de dennenscheerder, weer eens een poging gedaan wordt om de den en de spar te herintroduceren. Maar het is sneu dat het dan om een kunstboom gaat, waar een dennenscheerder geen trek in zal hebben.

Een oud-eigenaar van Huis ter Duin, Wilhelm Tappenbeck, ging zo’n honderd jaar geleden hoogstpersoonlijk naar Biarritz om daar de zaailingen te halen die moesten uitgroeien tot heuse dennenpartijen op verschillende plekken in Noordwijk aan Zee. Ze groeiden uit en hoe! Ik herinner me de Casino-tennisbanen waaromheen de bomen stonden gedrapeerd, maar ook plekken dieper in De Zuid. En blijkbaar was er zelfs in Noordwijk-Binnen een laantje dat ‘Sparrenlaan’ was gedoopt, ook al weet ik niet wáár dat dan precies was.

Hoe mooi het vroeger was en hoe mooi het misschien zelfs opnieuw zou kunnen worden, zag ik zelf afgelopen zomer in Pyla, een kilometer of 80 boven Biarritz: prachtige, tot in de hemel reikende dennenbomen, waar het zonlicht zinsontgoochelend doorheen viel. De combinatie met strand en zee.

Het ‘Kerstdorp Noordwijk’ heeft niet zo heel veel visie en perspectief op authenticiteit en oprechte schoonheid: daar hult men zich al op 1 november in het plastic en verloochent men de Goede Smaak. Tsjakka! And Merry Xmas!