Ik heb als kind jarenlang tegen deze voorstellingen aangekeken. Glas in loodramen voorstellende de prediking door Jeroen, die met een boot uit Schotland gekomen was en – daarnaast – de lafhartige moord op deze vroege priester door een stelletje noormannelijk gribus uit Scandinavië. Deze glas in loodramen bevinden zich in de (katholieke) Sint Jeroenskerk, rechts bij het speciale altaar voor deze heilige.

Er valt van alles te duiden in de voorstelling en als kind had ik daar ook niet veel moeite mee. Alleen die ene oudere man met die lange grijze baard op het tafereel rechts: die zit er nogal vermoeid zuchtend bij, meewarig uit de ogen kijkend en een onduidelijk stuk papier in de linkerknuist. Als er een mis werd ‘gelezen’ op het St.Jeroensaltaar en ik ‘diende’ hem, dan zat ik tussen offerande en pater noster mijn hersenen te kraken op de vraag wie dat nu wel was. Ik kwam er niet uit.

Nu vermoed ik dat het ging om een afbeelding van de bemiddelde parochiaan die de ramen had aangeboden (en die achteraf zuchtte over de hoogte van de rekening in zijn hand). Zoiets. Dat deden gulle gevers wel vaker: ze boden een raam aan of een kruiswegstatie op voorwaarde dat ze er zelf met hun conterfeitsel op kwamen.

Zoiets.