Als je dan weer eens in Noordwijk bent en je loopt langs de boulevard ter hoogte van ‘Het Gat’ dan denk je aan Delfland waar ze het allemaal anders hebben opgelost: dat gedoe tegen de al dan niet vermeende verhoging van de zeespiegel. In Kijkduin bijvoorbeeld heb je vanaf de boulevard nog altijd vrij uitzicht op het strand en op de zee. Waarom in Noordwijk dan op die plek die dijkverzwaring, die zo’n beetje lijkt te fungeren al een Atlanticwall nieuwe stijl?
Vroeger – toen er van verhoging van zeespiegelen nog geen sprake was – zag het er zo uit: zelfs vanaf de begane grond van Pension Cato of Hotel van Ruiten keek je regelrecht op het strand. Hoog was het er niet en een permanente bebouwing op het strand tussen duinen en zee had je niet nodig om nog een blik op zee te kunnen werpen. Het strand was een uitloper van het dorp, geen plakrand achter de dijk.


Ja, zo hoort het. Maar inmiddels hebben we de kwetsbare natuurlijke zeewering zo volgebouwd met winstgevende objecten dat de bescherming daarvan -met een dijk ofzo- hogere prioriteit moet krijgen. We beschermen onze eigen inhaligheid. Daarom mag je het stijgende zeespiegelverhaal ook met een pak zeezout nemen. Het is overigens Atlantikwall, maar dat wist je al. Gebouwd door/in opdracht van de Duitse bezetter.
Ik wist het wel, maar heb dat “Atlantikwall” altijd een vreemde kruising gevonden van Duits en Engels: het is of ‘Atlantikmauer’ of ‘Atlanticwall’ en niet een kruising van twee talen, en al helemaal niet een kruising van déze talen 🙂
dit is een foto,ver daarvoor,vind vond dat er altyd zoveel bebouwing,op het calisplein stond,toen,opmerkelijk,vele voorvaderen zijn daar opgericht,en veel verhalen bloeiende vertier daar,bijzonder.