Het ziet er oorverdovend en oogverblindend aangenaam uit: een relaxte sfeer van tennissers en toeschouwers, een paar Gamma-schuurtjes avant-la-lettre, toeschouwers boven aan de rand van de krater, dames in lange witte jurken halverwege de trap.
Jammer dat het geen kleurenfoto kon zijn: het ging hier om een lawn-tennisbaan, een grasbaan en ik had al die verschillende kleuren groen graag op elkaar zien botsen.
Later was het een gravelbaan, oud-wielrenner Bart Zoet sloeg er tot zijn dood nog regelmatig een balletje weg, maar intussen is alles verdwenen. Er ligt nu een parkeergarage, geloof ik. Zand erover.


Heb hier mijn eerste balletje geslagen. Van der Lippe was de trainer.
Banen reserveren in het boekje in de houten keet.