Ik weet niet of vandaag, 1 mei, in Noordwijk nog een mooie viering heeft plaatsgehad van de Dag van de Arbeid. Als ik de berichten zo links en rechts volg, vreesch ik van niet. De ‘Internationale’ heeft in Noordwijk nooit erg luid geklonken, ondanks het feit dat de Nederlandse versie ervan geschreven was door een illustere oud-Noordwijkse, Henriette Roland Holst. De revolutie zal Noordwijk wel nooit bereiken. De Noordwijkse polletiek is te klein bemeten, teveel naar binnen gericht en al jaren veel te rechts, hoe dan ook.
 
In 1984 (!) werd de 1-mei viering in Noordwijk gehouden in het toenmalige dorpshuis De Kuip. Hetty – Zuster Clivia – Blok trad er op en er werden socialistische strijdliederen ten gehore gebracht door het Katwijkse (!) mannenkoor ‘Weerklank’. De 1-mei-lezing werd gehouden door prof.dr. L.M. (Bertus) de Rijk uit Leiden.
 
Bertus de Rijk was een uit katholieke kring weggejaagde politicus, die onderdak had gevonden in de PVDA, voor welke partij hij 35 (!) jaar in de Eerste Kamer zat. Een erudiete en spirituele man, die – en dat vond ik intrigerend – tegen het huwelijk van Beatrix en Claus gestemd had!  Hij was ‘gecommitteerde’ bij mijn eindexamen Grieks en Latijn. Zijn zoon, die ook bij ons op school zat, zij het een paar klassen lager, liet bij voorbaat weten dattie niks voor mij kon betekenen. Maar ik had het niet nodig. Ik geloof niet eens dat het een echt examen was. Het was meer een boeiend, inspirerend gesprek, dat mij achter liet met de gedachte dat ik hem graag als leraar Grieks én Latijn had gehad.
 
Later in Leiden kwam ik hem wel eens tegen, maar ik dorst hem nimmer aan te spreken. Hij was al te groot gegroeid naar mijn idee en onaantast- en onaanspreekbaar geworden.
 
Juist vandaag bedenk ik dat ik zijn 1-mei-lezing van toen graag had gehoord, c.q. graag nog eens had nagelezen.
 
Quod non.