Aan beide uiteinden van de blauwe streep bevindt zich ‘De Poolstar’ en wat me nu opvalt is dat die er eerder stond dan het Palace Hotel. Verder is het ongeveer dezelfde plek, maar er zitten tijden en werelden van verschil  tussen.
 
Aan het begin van de twintigste eeuw had niemand nog een eigen zeilbootje en moest je het doen met een semipublieke  rondvaartboot. Verder liet in die tijd niemand nog zijn blote benen zien en kwamen de heren bij voorkeur in driedelig zwart naar het strand, ook al vielen de mussen van de daken. Sommigen kwamen zelfs met de fiets. ‘Pension Cato’, links van de kerktoren, wordt net verbouwd tot ‘Im Weissen Rössl’.
 
Alleen het water van de kimmetjes weerspiegelen dezelfde lucht.