De nieuwe bestuurlijke coalitie in Noordwijk wordt gevormd door drie partijen: ‘Puur Noordwijk’, Noordwijk VVD/JES en CDA. Het coalitie-akkoord 2010-2014 heet “Het nieuwe gezicht van Noordwijk”met als lyrische ondertitel ‘Het Zonne-akkoord in Regentijd’. Gekoppeld aan thema’s die ik in dit blog vaak hanteer kom ik een hoopvol paragraafje tegen over de lokale cultuurhistorie:
 

De nieuwe coalitie hecht zeer aan het lokaal cultuurhistorisch besef van de Noordwijkers. Immers, als je niet weet waar je vandaan komt, weet je ook niet waar je naartoe gaat. Dit besef wordt opgenomen als prioriteit in het lokaal onderwijsbeleid.
 
Daar kunnen we wel een eind mee wegkomen, denk je dan. Maar iets verder wordt alle hoop toch weer op een wiebelende plank gezet: onder het paragraafje ‘Cultuur en monumenten’ valt het volgende te lezen:
 

Vanwege de financiële situatie zullen de gemeentelijke ambities wat betreft cultuur en monumenten neerwaarts moeten worden bijgesteld. Ook voor cultuur- en monumentenbeleid geldt dat de (voorgenomen) uitgaven kritisch tegen het licht gehouden moeten worden. De coalitie geeft bij de uitvoering van het cultuurbeleid prioriteit aan de gezamenlijke beleving van cultuur en het sterk houden van bestaande accommodaties. Daarbij wordt bijvoorbeeld gedacht aan de muziekverenigingen, maar ook aan de gezamenlijke geschiedenis van Noordwijk: ons cultureel erfgoed.
 
Wat moet ik in deze regels lezen? Dat een bestaande accommodatie als ‘De Muze’ exploitatief te veel geld kost en er daarom te weinig overblijft voor een mooie programmering? Dat er weer een vrijbrief staat op het slopen van monumentale villa’s en hotels? En bij ‘de gezamenlijke beleving van cultuur’ gaat het – vrees ik – om het definiëren van het ondefinieerbare, c.q. om een soort van rompformulering waarin alles past (en dus niets). Wat zijn de muziekverenigingen? Excelsior, Echo der Duinen en Crescendo, zeg maar de langs christelijke zuilen geordende hafabra-muziek?
 
Misschien ben ik te cynisch. ‘De gezamenlijke geschiedenis van Noordwijk’ en ‘ons erfgoed’ klinkt weer iets beter.
 
We’ll wait and see. Op hoop van zegen. Zon of Regentijd