Bij de Gebroeders Van Dam (Piet en Leo?) in de Kerkstraat 9-11 hielden ze wel van een verzetje. Letterlijk. Geen mannen die voor Koningin en Vaderland de hort op gingen, geen oversteek naar Engeland, geen levensgevaarlijke raids op het Bevolkingsregister. Misschien een paar Joodsche onderduikers in de kelderkast, maar dat weet ik niet zeker.
Er was wel verzet, hoe klein en heimelijk ook: blijkbaar hadden de Gebroeders Van Dam Engelstalige opschriften aan hun gevel of voor de ramen (reclamemateriaal voor Engelse kinderwagens, fietsen, wasmachines of radio’s) en moesten ze dat in het Duits nasynchroniseren. De Van Dammen hadden dat waarschijnlijk heel goed gekund. Of anders waren ze hun wijsheden wel bij buren of bekenden gaan halen. Maar dat deden ze niet: ze traineerden, zogen een beetje bij het gemeentebestuur. Een klein pesterijtje.
Je werd er niet standrechtelijk voor geëxecuteerd, je verdween er niet voor in Nacht und Nebel en na de oorlog werd je er niet voor gevierendeeld of kaalgeschoren. Maar je had tenminste je dingetje gedaan. Je verzetje gehad.
NW 211: Verzetje
BLOGnoordwijk (Heimatsammlung) 
Piet van Dam en zijn Jongste broer Gijs beheerden de winkel en werkplaats. De middelste broer Leo hield zich met de ene na de andere banen bezig. Na gevochten te hebben tegen de bezetter in de meidagen van 1940, is Leo in dienst getreden bij de marechaussee. Leo is in augustus 1942 ontslagen bij de marechaussee door reorganisatie en gedrag. Leo was het totaal niet eens met de nieuwe regels van de bezetter. In de tussentijd was Leo al bezig met ondergrondwerk bij een knokploeg en had een reguliere baan bij de Nederlandse kolenmaatschappij in Den Haag. In 1943 is Leo benaderd door dokter Zuring (schoolarts) en voorgesteld aan dokter E. van der Laan (huisarts in Rijnsburg) om zich aan te sluiten bij de militaire inlichtingen verzetsgroep Albrecht. Na de intake gespreken met de leiding van de verzetsgroep Albrecht is Leo opgeleid door Evert ( A. Kuipers) tot zelfstandig verkenner. Om daad te zetten ging Leo in loondienst bij een bunkerbouwer uit Noordwijk. Daar heeft hij inlichtingen ingewonnen over de bouw van de bunkers en stellingen rondom Noordwijk. Deze bunkerbouwer heeft Leo in opdracht, ook afgeperst en het bedrag afgedragen aan het verzet (E. van der Laan). Leo werd sectorhoofd van de Zuid-Hollandse kuststrook Hillegom-Den Haag tot aan september 1944. September 1944 ging Leo samen met twee andere top spionnen (verkenners) van groep Albrecht naar het net uitgebroken slag om Arnhem om daar de onderbezette leden van groep Albrecht daar te ondersteunen. Na de verloren slag om Arnhem, is Leo in de Achterhoek gebleven om daar het inlichtingenwerk voort te zetten. 1945 bij het offensief bevrijding noordoost Nederland is Leo voor de geallieerden, achter de Duitse linies doorgegaan met het verzamelen van inlichtingen van de bezetter. Na de bevrijding van noordoost Nederland, is Leo doorgegaan als officier verkenner bij het Canadese leger bij het offensief west Duitsland. Leo oorlog eindigde in Bremen en is hij huiswaarts gekeerd, om niet veel later in dienst te treden bij het militair gezag (inspecteur buiten Politieke opsporingsdienst) Bureau Nederlandse Veiligheidsdienst(BNV). Leo is onderscheiden met het Bronzenkruis, Kruis der Verdienste, Verzetsherdenkingskruis en het oorlogsmobilisatie kruis. Leo overleed op 66 jarige leeftijd in Noordwijk aan Zee, op 5 september 1983.
Op het adres Kerkstraat 9-11 waar zij de winkel hadden, zat een Joods echtpaar ondergedoken. Wie deze mensen waren, is helaas niet bekend. Wel is bekend is dat Leo ervoor gezorgd heeft dat zij veilig in Zweden zijn aangekomen via de Zweedse weg dat via Delftzijl liep. Oma Keereweer, de moeder van Piet, Leo, Gijs en zus Jo, was zeer teleurgesteld dat zij nooit een bedankje heeft gehad van het echtpaar na de oorlog. De familie van Dam, heeft de prijzen en dergelijke van de Noordwijkse voetbalclub verborgen gehouden in een verborgen ruimte in een van hun panden. De bezetter heeft een huiszoeking gehouden om deze spullen te vinden. Gelukkig zijn deze niet gevonden. De family shop van Dam, zoals de winkel heette is uiteindelijk op dringend verzoek van de burgermeester van Mortel verwijderd, omdat de burgermeester hier niets meer tegen in kon brengen bij de bezetter. De familie van Dam heeft 6 fietsen bij de fietsvorderingen aan de bezetter in moeten leveren. Dat hebben zij ook gedaan. Deze 6 fietsen zijn zodanig onbruikbaar gemaakt, dat zij niet inzetbaar waren voor de bezetter. Verschillende leden van dit gezin hebben klein verzetswerk gedaan zoals verzetskrantjes weg brengen, foto’s maken van Duitse stellingen in de duinen en koeriersdiensten.
Een ander lid van de familie van Dam, Oom Cees, was betrokken hij het vervaardigen van het Noordwijks verzetsblad “De Vrije Cronyck”,